Μ. Πέμπτη και κάθε χρόνο, όπως σε όλες τις εκκλησιές, οι γιαγιάδες μας την ώρα που τα κορίτσια στολίζουν τον επιτάφιο, ψέλνουν τον Θρήνο της Παναγιάς. Όπως έμαθαν από τις μανάδες και τις γιαγιάδες τους. Όπως έκαναν πάντα στην παλιά πατρίδα, την Αφησιά. Όπως συνεχίζουν να κάνουν και στη νέα πατρίδα, την Σάρτη (Νέα Αφησιά).
Ο Θρήνος της Παναγιάς μπορεί να μην ακουστεί φέτος μέσα στην εκκλησιά μας, αλλά θα ακουστεί μέσα στις ψυχές μας. Οι φωνές των γιαγιάδων μας, των γιαγιάδων που προσπαθούμε να προστατεύσουμε μένοντας σπίτι, ας είναι αυτές που θα μεταφέρουν την σκέψη και την ψυχή μας πίσω στην εκκλησιά μας, να νοιώσουμε τον πόνο της Παναγιάς μας, να νοιώσουμε την θυσία του Χριστού μας!
Καλή Ανάσταση!