Πανήγυρις Αγίου Γεωργίου
Για αιώνες ολόκληρους οι Αφησιανοί τιμούσαν την μνήμη του αγαπημένου τους Αγίου, του προστάτη των φτωχών και των αδυνάτων. Από την παραμονή της γιορτής ετοίμαζαν όλες οι νοικοκυρές το καλάθι με τα τρόφιμα και το ωραίο κρασί της Αφησιάς που έπαιρναν μαζί τους τα χαράματα που ξεκινούσαν για το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου που βρισκόταν λίγα λεπτά νότια του χωριού. Μετά την Πανηγυρική Θεία Λειτουργία και το κέρασμα τον μοναχών έστρωναν όλοι τα χαλιά τους έξω στον μεγάλο πλάτανο του αμπελώνα του μοναστηριού και κάθονταν όλο το χωριό μαζί απλώνοντας πάνω τους όλες τις νοστιμιές που είχαν ετοιμάσει οι γυναίκες του χωριού για να φάνε όλοι μαζί, πλούσιοι και φτωχοί…
Ήταν οι μέρα που δεν υπήρχαν έχθρες και διχόνοιες, ήταν η μέρα που όλο το χωριό γινόταν μία αγκαλιά.
Το ίδιο έκαναν και στη νέα τους πατρίδα τη Νέα Αφησιά -Σάρτη. Ποτέ τους δεν ξέχασαν τον Άγιο τους. ο Άγιος Γεώργιος έγινε γι’ αυτούς το εκκλησάκι του Ξηροποταμινού μετοχιού και εκεί στον παχύ ίσκιο του ελαιώνα του, όλοι μαζί συνέχιζαν για χρόνια να μοιράζονται το φαγητό τους και να γίνονται ένα…
Τα τελευταία χρόνια η πανήγυρις είχε χάσει το νόημα της και όλο και περισσότεροι μετά την λειτουργία επέστρεφαν στο χωριό και συνέχιζαν την διασκέδαση τους ή την δουλειά τους. Από το 2007 αναζητούσαμε τρόπους να ζωντανέψουμε το πανηγύρι και νομίζουμε ότι τα καταφέραμε…
Δεν βρέθηκαν αποτελέσματα
Η σελίδα που ζητήσατε δε βρέθηκε. Προσπαθήστε να βελτιώσετε την αναζήτησή σας, ή χρησιμοποιήστε το μενού από πάνω για να εντοπίσετε την ανάρτηση.